W końcu musiała wybrać się na zakupy. Z pogodnym uśmiechem wymalowanym na twarzy spacerowała po Pokątnej od czasu do czasu rozmawiając z zaczepiającymi ją czarodziejami. To, aż zadziwiające ile nieznanych osób, może kojarzyć cię po pracy w aptece!
Weszła do magicznej menażerii, całkowicie odruchowo. Ostatnimi czasy skończyła jej się żółć pancernika i była zmuszona ją zakupić, aby wykonać zaplanowany eliksir.
Uwielbiała też oglądać zwierzęta, które były tu sprzedawane. Śpiewające ptaki w klatkach zawsze wzbudzały u niej podziw i chociaż była ufna w stosunku do swojej sówki, zawsze marzyła o kolorowej ptaszynie. Szybko obudziła się z letargu i przestała wpatrywać się, rozmarzonym spojrzeniem w zamknięte klatki. Nie miała całego dnia na bezczynne wpatrywanie się w coś, czego nigdy mieć nie będzie.
- Dzień dobry. Potrzebuję dzisiaj żółci pancernika.
Wyłożyła pieniądze na ladę, pakując składnik do torby. Jeszcze przez chwilę zamieniła kilka słów ze sprzedawcą, a kiedy do pomieszczenia wszedł nowy kupujący, pożegnała się i opuściła menażerię.

[z.t]