Pod koniec XIX wieku w sztuce zaczęło pojawiać się wiele nowych trendów, które razem dostały miano modernizmu. Nurt ten utrzymał się także w XX wieku wpływając na sztukę lat trzydziestych. Według nowych koncepcji sztuka nie była już doskonałym odzwierciedleniem otaczającej rzeczywistości, stała się odzwierciedleniem osobowości artysty. Sposobem na przekazanie jego osobliwego widzenia świata, jego lęków i fascynacji dla szerokiej publiczności, która niejednokrotnie te leki i fascynacje współdzieliła. Miała więc być wszystkim, z wyjątkiem tego czym była w przeszłości - obiektywnym odtwarzaniem rzeczywistości.
Artystów nagradzano nie za rzemieślniczy kunszt w kopiowaniu otaczającego świata, lecz za indywidualny styl i wypracowany sposób portretowania świata przy pomocy uproszczonych środków.
Innym wspólnym elementem trendów w sztuce tego okresu, było uproszczenie formy. W niepamięć odchodziły skomplikowane ornamenty, fotograficzne oddawanie szczegółów.  Królowały formy proste, oddające nastrój chwili i apelujące do emocji i podświadomości.
W sztuce użytkowej natomiast postawiono na prostotę i funkcjonalność. Przedmioty miały być proste, praktyczne, możliwe do wytworzenie w nieznanym wcześniej procesie zwanym masową produkcją.

Podobnie jak moda, tak i styl aranżacji wnętrz uległ burzliwej przemianie. Powstał wtedy nurt Art Deco, oszczędny w formie i dostosowany do niewielkich, miejskich mieszkań. Modne stały się wówczas przestrzenie wypełnione prostymi i funkcjonalnymi sprzętami. Meble miały geometryczne kształty o zaokrąglonych rogach. Ze wzornictwa zniknęły bogate zdobienia, kolumienki, a w wystroju wnętrz rządził minimalizm. Rozwój technologii pozwolił na zastosowanie nowych materiałów, takich jak stal i aluminium. Drogie gatunki drewna zastąpiono okleiną. Po raz pierwszy pojawia się pojęcie wzornictwa. W zamożniejszych domach pokoje były ze sobą połączone drzwiami dając wrażenie przestronności, co podkreślał jednolity styl wyposażenia wszystkich wnętrz. Zaczęto również dbać o wystrój łazienek i kuchni, które poprzednio były traktowane jako pomieszczenia gospodarcze zaopatrzone tylko w podstawowe sprzęty.
Modna i funkcjonalna aranżacja wnętrza nie wymagała zatrudnienia kosztownego projektanta, bowiem dostępne były periodyki poświęcone temu zagadnieniu, a porady w tej dziedzinie można było również znaleźć w popularnych magazynach.