Miasto zostało zbudowane na początku naszej ery przez Majów. Jego nazwa pochodzi z czasów przedkolumbijskich i w języku Majów znaczy u źródeł Itzá. Największy rozkwit nastąpił od około 450 roku do X wieku, gdy podbili je Toltekowie. Doprowadziło to do przenikania się kultyry Tolteków z kulturą Majów.
W mieście okryto drogę, która miała 300 metrów długości i 6 metrów szerokości, wyłożoną czerwonymi cegłami. Na jej końcu znajduje się naturalne zagłębienie o głebokości 40 metrów i średnicy 60 metrów, które prawdopodobnie pełniło rolę studni ofiarnej. W czasie wielkiej suszy wrzucano do niej dziewice, aby przebłagać boga deszczu. Na dnie znaleziono duże ilości przedmiotów ze złota, nefrytu oraz gliny.