Panowie magowie się nie popisali. Tylko jedna Drętwota dosięgnęła Łysego, druga została jedynie słowem wyrzuconym w powietrze, tak jak Protego. Pierwszy kolega Hillama mógł poczuć również lekkie dreszcze przechodzące po jego prawej dłoni.
Barman zdenerwował się nie na żarty. Zaczął ciskać zaklęciami na lewo i prawo. Spętał zdrętwiałego Łysego, oślepił ziomka Clyde'a, a Rudego doprowadził do stanu podobnego koledze. Kiedy zaś Ven postanowił zebrać pieniądze, leżały już one na ziemi, gdyż rzucony na bar Hillam zrzucił je. Sponiewierany mężczyzna szybko wstał, zabrał swoje rzeczy i wyszedł z lokalu, wraz z kumplami (ślepy był gwałtownie ciągnięty za ramię w stronę drzwi). Rudy i Łysy zaś... leżeli  tam, gdzie padli.
Kobiety zdezorientowane wodziły wzrokiem za uciekinierami, których to Ventus zdążył zobaczyć dopiero w progu, gdyż zbierał te nieszczęsne drobniaki z podłogi. Klientki dopiły szybko swoje trunki, podreptały do baru, opłaciły należność i również wyszły.
Cichy wciąż wpatrywał się w zdjęcie, popijając alkohol.
- Dobry trunek mi pan polecił na dzisiejszy wieczór - rzucił, jakby wcale nie doszło przed chwilą do bójki tuż obok niego.
Czas pracy dobiegał końca, a na podłodze spoczywali wciąż sparaliżowana dwójka mężczyzn.

Pierwsze zaklęcie nie zadziałało, a Ventus mógł odczuć lekkie mrowienie w prawej dłoni. Zaś drugim Protego udało mu się zlikwidować więzy na Łysym. Niestety w takim stanie, panowie nie opuszczą lokalu. Wymagali mocniejszej "naprawy".
- Dał panu swój adres? - spytał Cichy wpatrując się w Vena z niedowierzaniem. Następnie też podał barmanowi lokalizację mieszkania Martina. - Jeśli chodzi panu o to miejsce... to nie udało mi się z nim spotkać od kilku dni tam. Nie ukrywam, że się martwię. Dopiero od kilku miesięcy mieszka sam w Londynie, a to taki cichy i delikatny chłopak... Przepraszam, czy pomóc może panu posprzątać? - spytał, po czym skinął głową na leżących.

Mężczyznom udało się po niedługim czasie doprowadzić Rudego i Łysego do całkiem dobrego stanu. Dwójka mężczyzn o własnych nogach, lecz lekko chwiejnym krokiem, opuściła lokal bez słowa. Cichy nie wdawał się już w żadne pogawędki. Zapłacił tylko należność i również wyszedł. Jednak w przeciwieństwie do poprzedników, pożegnał się.
Vantusowi zostało uprzątnięcie naczyń, po czym mógł udać się na spoczynek. A zmęczony był niesamowicie po dzisiejszym dniu, nie tyle fizycznie, co psychicznie.


Ventus Gaunt - z tematu