Kaylin tego dnia miała dużo na głowie. Do oddania kilka prac, dnia poprzedniego uczyła się z Addyson i była po tym trochę zmęczona, a chciała jeszcze poczytać. Niemniej, kiedy wyszła z wielkiej sali i skierowała się do swojej wieży zdała sobie sprawę z tego, że nie zostało jej zbyt wiele czasu. Nie chciała się spóźnić, nie lubiła tego i właściwie... Nigdy jej się nie zdarzało. Nie miała pojęcia, co szykował dla niej Finnian, może nawet lepiej, bo z pewnością nie wiedziałaby, jak się do tego ustosunkować.
Wittermore nie lubiła się z Yvon tak naprawdę od zawsze. Odkąd tylko starsza Gryfonka zaczęła się nad nią znęcać. Minęło już sześć lat, a Hennessy zdawała się nie odpuszczać, a Kaylin miała już po prostu dość. Podobnie było z jej siostrą, Antigone, której Krukonka również nie lubiła. Ale w całej tej nienormalnej rodzinie był też ktoś taki, jak Finnian i blondyneczka nigdy, ale to nigdy nie powiedziałaby na niego złego słowa. I choć z zasady trzymała się z dala od każdego z nazwiskiem Hennesssy tak dla Finna potrafiła znaleźć chwilę i porozmawiać, gdy tylko do niej podchodził i zagadywał. Dlatego też, choć miała wiele na głowie, nie potrafiła mu odmówić spotkania w wieży astronomicznej. Zwłaszcza, że w przeciwieństwie do Todda, ten zdawał się nie myśleć o łamaniu regulaminu i przebywaniu w niedozwolonych miejscach. Z listu, jaki wysłał do Wittermore, ta zdążyła wywnioskować, iż postarał się o oficjalną zgodę.
Wykąpała się dosyć szybko i przebrała z mundurka, w którym chodziła cały dzień w coś odrobinę luźniejszego. niemniej, dalej było to eleganckie i skromne, bo Wittermore nie pokazałaby się na oczy nikomu w czymś mniej... Odpowiednim. Sięgająca za kolano, różowa spódnica zdawała się być nieziemsko dziewczęca, co nie pasowało do wizerunku szkolnej Kaylin, lecz gdy ktoś ją znał lepiej wiedział, że tak właśnie się nosiła. Biała bluzeczka i kremowy sweterek pasowały do tego idealnie. Spróbowała spiąć włosy, ale swoim zwyczajem nie chciały się ułożyć, więc pozostawiła je puszczone luźno i puszące się okropnie. Westchnęła tylko spoglądając w lustro, założyła okulary, żeby nie męczyć wzroku i narzuciła na siebie jasny płaszczyk, żeby mieć pewność, że nie zmarznie.
Do wyznaczonej godziny spotkania było jeszcze trochę czasu, a z wieży Ravenclawu do Astronomicznej nie było tak daleko, dlatego też pojawiła się na miejscu za wcześnie. Jak zawsze. I była potężnie zdziwiona, gdy zobaczyła czekającego już na nią Gryfona.
- Ojej, spóźniłam się? - Zapytała zaskoczona, podchodząc do niego przyspieszonym krokiem.