Wiedza... zabawne słowo, nie uważasz? Takie proste. Tak oczywiste. Takie wszystkim bliskie.
Tak bardzo niezrozumiałe. Można by teraz zacząć nad tym rozprawiać. Przyrównać mądrość i inteligencję do siebie, udowadniając, iż te dwa słowa mimo upchnięcia w jedno miejsce mają zupełnie inne znaczenie. Tylko po co? Istotny jest efekt, a nie sedno sprawy. Ono zaś jest takie, że biedny człowiek, a w tym przypadku młodziutka dama nie wie, co czynić. Cóż, nie da się temu dziwić. Starzy wyjadacze chleba często zatrzymują się na tym etapie. Zostawmy jednak ich, bo ten temat też już ugryźliśmy. Czy stary, czy młody ma swoje myśli umorusane syfem życia i nie ma co do tego po prostu żadnych wątpliwości. Problem leży gdzieś indziej niż w kwestii wieku. Chodzi o podejście. Świat skreśla inność. Złe, dobre. Nic więcej. Szarzy ludzie odróżniający tylko dwa kolory - czarny i biały. Nie rozumieją tego. Chyba tak naprawdę nikt jeszcze do końca nie pojął tej sprawy. Jak wszystkiego. Świat chodzącą zagadką jest dla wszystkich żyjących istot. A mimo tego kochamy go i nienawidzimy w równym stopniu. Tak samo, jak miłujemy po cichu to, co zakazane. Człowieka ciągnie do tajemnic, do ciemności. Do wszystkiego, czego potencjalnie mieć nie może. Lubimy zdobywać to, co do nas pierwotnie nie należy. Dla nastolatki zauroczenie nauczycielem jest rodzajem zakazanego owocu, który wydaje się wyjątkowo dobrze smakować, gdy się na niego patrzy. Wszyscy mogą mówić, że to bezsensu, ale tak właśnie jest. Pożądamy tego, czego nie możemy mieć. Ale jak mawiają: "Jak nie wolno to szybko". Dziewczyna więc ma niewiele czasu, żeby się tym nacieszyć. Kto wie ile uczucie to będzie się w niej tliło? Równie dobrze jutro może zadecydować, że to zostawia. Choć wydaje się to niemożliwe. Prudence zapomniała o pielęgnowaniu uczuć. Potem je wyciszyła. Teraz wystarczy tylko ich nie wpuszczać. Czasami wpadną, zrobią lekki zamęt, ale później... wyrzuca je znowu za próg swego serca. I jakkolwiek nie będzie się mówiła to to działa. Nie ma uczuć, jest samotność, ale jest życie. Samotność zaś nie jest taka znowu straszna, jeśli się ją na swój sposób pokocha. Zrobi z niej swojego przyjaciela, który jako jedyny nie może Cię pozostawić, a otwiera wiele możliwości. Wielcy ludzie zawsze wtedy, gdy nie mieli nikogo obok tworzyli, odkrywali. Ci, którzy mają obok siebie kogoś też czasami coś powołają do życia. Trzeba jednak pamiętać, że im większą ilość przyjaciół się ma, tym większe szanse na to, że okażą się wrogami. W takim rozrachunku panna Grisham zdecydowanie wolała nie mieć ani wrogów ani przyjaciół. Tylko znajomi. Z nimi zaś tez można ciekawie spędzać czas. I wtedy nie ma już tego zbędnego zamartwiania się.
Moja droga, podsumuję to dla Ciebie tylko w taki sposób, kończąc niezaczętą debatę: Może czasami nie wiesz, co powiedzieć, ale zawsze masz wybór, czy pragniesz coś powiedzieć, czy napisać. Masz prawo do wyboru, a ja już nie mam takiej możliwości. Tylko tyle. Idąc dalej... cóż, nikt nie wie wszystkiego. Istnieją przecież pytania bez żadnych odpowiedzi i szukanie ich jest marnowaniem czasu - Prudence podała odpowiedzieć Kaylin z uśmiechem. Gest, jaki dziewczyna jej okazała był w jakiś sposób miły. Chociaż cisza dla pani profesor była męcząca. Czasami dobrze jest usłyszeć krzyk, który nie jest niemy.