Drogi bracie,

jak się trzymasz w tym Londynie? Kiedy wracam w weekendy do domu, czuję się inaczej. To nie są już te same śniadania, od kiedy nie stołujesz się razem z nami. Nie tylko ja się martwię, ale i rodzice. Wydaje mi się, że wczoraj słyszałem jak mama płakała, chociaż nie chciała o tym rozmawiać. Wszyscy mają wrażenie, że wciąż jestem tym małym chłopcem, który niewiele rozumie, a przecież wiele w tej kwestii się zmieniło. Jeszcze raz proszę: odezwij się, przynajmniej do mamy. Naprawdę się o nią martwię. Tutaj w Hogsmeade zabili niedawno kobietę. Przywódczynię ruchu, w który rodzice bardzo się zaangażowali. To stało się bardzo blisko naszej ulicy. Kazali nam być dobrej myśli i zapewnili, że są na tropie sprawcy. Czy istnieje szansa, że mógłbyś się o to zapytać tam u siebie? W końcu jesteś na miejscu. Coraz ciężej jest mi wracać za bezpiecznie mury Hogwartu, kiedy tylu strasznych ludzi panoszy się i im grozi, chociaż nie zrobili nic złego. Czytałeś ostatniego Proroka? Ludzie tutaj mówią, że w stolicy szykuje się jakaś rewolucja.
Próbuję na przekór wszystkiemu żyć dalej, wykonywać swoje obowiązki. Zaprosiłem na bal dziewczynę, która mi się podoba, wiesz? Zgodziła się, naprawdę się zgodziła! Nawet nie wyobrażasz sobie tego jak bardzo jestem z siebie dumny, że wreszcie miałem odwagę to zrobić.

Ty zawsze ją miałeś. Może to dziwne, ale myślenie o tym naprawdę dodało mi otuchy. Nawet gdyby odmówiła - zrobiłem kolejny krok w stronę stania się takim jak Ty. Ah, gdybyś tylko ją zobaczył! Jest piękna, czarująca, zabawna, mądra... kazała mi odpocząć, bo nie dam sobie rady na parkiecie, tak bardzo chce ze mną tańczyć! Jestem tak szczęśliwy, że prawie zapominam o tym wszystkim, co dzieje się wokół.
Proszę, opowiedz mi o swojej pracy. O swoim szkoleniu na Aurora. Chociaż trochę. Tyle, ile może być zawarte w liście. W te wakacje zapiszę się na praktyki do Ministerstwa, żeby mieć chociaż mały wgląd w pracę Brygady Uderzeniowej. Trzymaj za mnie kciuki, żebym się dostał! Moglibyśmy mieszkać w tym samym mieście przez całe dwa miesiące! Coraz częściej myślę, że to właśnie moja wymarzona praca, więc bardzo zależy mi na tym, żeby mieć w tej kwestii chociaż trochę doświadczenia. Nierozsądnym byłoby przecież dołączenie do BUMu bez uprzedniego zorientowania się w tym do którego konkretnie działu chciałbym przynależeć. Czuję, tam w środku, że stanie na straży prawa, tak jak mój starszy brat jest tym, co chcę robić w przyszłości.
Mam nadzieję, że zobaczymy się niedługo, William.