Dziewczyna stanęła przed lustrem obejmując się kurczowo w ramionach. Bała się zobaczyć tego, co jest jej pragnieniem. Nie była pewna tego, co mogłaby tam zobaczyć. Według jej matki powinna być dumną, spokojną damą, która będzie miała męża i dzieci na wychowaniu. Ona tego się obawiała, bała się, że będzie złą rodzicielką, złą żoną i jej życie będzie marne w przyszłości.
Jednak, mimo strachu otworzyła swoje zielone oczy i spojrzała w czystą taflę lustra. Lustra, które za chwilę pokaże jej pragnienie. Nie myliła się. Zobaczyła tam siebie, bo kogóż innego mogłaby tam ujrzeć? Jej największym pragnieniem było dążyć twardo do swoich celem, aktualnie chciała być najbardziej zasłużoną brygadzistką. Lepszą od innych.

Renée jest niską dziewczyną mierzącą sobie 160 centymetrów wzrostu, a jej ciało warzy całe 57 kilogramów. Ma długie zazwyczaj lekko faliste blond włosy. Jest dumną posiadaczką pięknych, jasnych zielonych oczu. Jej cera nie lubi promieni słonecznych, więc jest dosyć bladą osobą, ale to idealnie pasuje do jej całej aparycji.
Dziewczyna stara się ubierać zgodnie z modą. Czasami doda do tego coś od siebie, ale bardzo upodobała sobie spódnice do kostek i jasne koszule zapięte pod samą szyję. Nie rozstaje się z czarną marynarką, która chroni ją przed chłodnymi dniami bądź wieczorami. Jest wygodna, więc naprawdę ją sobie upodobała. Na szyi zawiesza zawsze jeden złoty łańcuszek z serduszkiem, który dostała od przyjaciółki ze szkoły. Wokół siebie rozsiewa zapach lawendy. Bardzo go polubiła, więc stara się zawsze szukać perfum o takim zapachu. Pełne usta zazwyczaj pomaluje jakąś szminką, ale tak by nie rzucała się w oczy. Nie chce być uznana za jakąś wyzywającą osobę. Jest w końcu damą.

Dziewczyna do 11 roku życia była wychowywana wraz z siostrą bliźniaczką przez swoją matkę, która chciała, aby jej córki potrafiły się zachować wśród ludzi. Kobieta obawiała się, że w Hogwarcie dziewczyny za bardzo staną się rozbrykanymi małpiszonami. Uczyła je zasad etykiety, kultury i tego jak powinny zachowywać się dziewczyny w ich wieku. Przekazywała im także wiedzę na temat polityki od małego a także tego, aby nie odzywać się jeśli nie jest się pewnym tego o czym jest mowa.
Renee stała się chłodną, spokojną dziewczyną z dużą dozą introwertyzmu. Wakacje często spędzała we Francji wraz z swoimi kuzynkami i siostrą, aby nauczyć się od nich tego i owego. Tym samym nauczyła się perfekcyjnie mówić po francusku. Do tej pory, gdy zdarzy jej się stracić kontrolę, gdy się zdenerwuje krzyczy po francusku swoje żale. Gdy trafiła do Hogwartu trochę przestraszyła się tego chaosu. Nie bardzo była w stanie sobie z tym poradzić, więc przez pierwszy rok szkolny siedziała z nosem w książkach i uczyła się, aby mieć jak najlepsze oceny. Dopiero z czasem, gdy obserwowała ludzi chciała być taka jak inni. Było tam dużo osób ekstrawertycznych i to zaczynało się jej podobać. Zaczynała odzywać się na lekcjach, zaczynała ingerować w kontakty międzyludzkie i przestała się wstydzić ludzi.
Renee aktualnie ma zmienny charakter. Czasami jeśli ma dobry humor potrafi być duszą towarzystwa, rozmawiać bardzo dużo, śmiać się i po prostu wywoływać u innych uśmiech. Jednak, gdy go nie ma staje się chłodna, zdystansowana i cicha. Potrafi obrzucić wtedy człowieka takim spojrzeniem, że ten bez słów odwraca się w innym kierunku, aby jej nie podpaść.
Renee jest kobietą wyrozumiałą i sprawiedliwą, ale nie da sobie wejść na głowę. Jasno ocenia sytuację i stara się nie popełniać błędów w decyzjach, które mają zaważyć o jej losie. Jest też osobą wierną. Nie wybaczyłaby sobie, gdyby oszukała kogoś bliskiego, kogoś kto jej ufa. Jest szlachetna pod tym względem. Jest wytrwała w swoich decyzjach i zbyt łatwo się nie poddaje, czasami podchodzi to pod upartość, a nieraz nawet ambicję. Dziewczyna jest naprawdę ambitną osobą, gdy stawia sobie jakiś cel za wszelką cenę stara się go osiągnąć. Jest też kobietą pełną wdzięku, nigdy nie zobaczysz jej w stanie rozpadu emocjonalnego, czy też w jakimś niechlujnym wyglądzie. Idealnie maskuje swoje wady, ponieważ nie chce, aby ludzie widzieli w niej słabą istotę.

Jasne, blond włosy zostały spięte z ciasnego koka z tyłu, nisko tuż nad karkiem, jasne zielone oczy, które tym razem wyrażały tylko i wyłącznie chłód czystokrwistej damy obserwowały otoczenie. Jeśli chodziło o pracę Renée bardzo poważnie do niej podchodziła. Nie lubiła pomyłek, nie lubiła, gdy coś szło nie po jej myśli. Starała się trzeźwo myśleć. Błędy nie były jej celem, a jedynie skuteczne dążenie do sprawiedliwości i prawdy. Obok niej kroczył stażysta. Nie była z tego zadowolona. Jej praca była bardziej wydajna, gdy ma doświadczonych towarzyszy. Już z daleka słyszała jak dwoje mężczyzn rzuca zaklęciami, jak jakaś kobieta krzyczy, aby przestali. Czasami ludzie nie wiedzieli co robić. Chyba koniecznie lubią mieć do czynienia z przedstawicielami prawa. Skryła się za budynkiem i oszacowała chłodno co działo się na podwórku jednej z kamienic. Wzięła głęboki wdech i użyła zaklęć pętających na dwóch walczących mężczyzn. Podeszła do nich i popatrzyła na nich zimno.
- Co tu się wyprawia? - zapytała głosem wyniosłym i pewnym nie znoszącym sprzeciwu i jednocześnie zmuszającym do mówienia prawdy. Nigdy nie cackała się z takimi rzeczami. Była wyrozumiałą kobietą, ale jeśli widziała ewidentnie pojedynki, które zagrażały życiu innym ludziom starała się być stanowcza. Jej zielone oczy dostrzegły chowającą się za filarem kobietę. - Niech mi pani powie co tu się dzieje? - nikt nie chciał jej odpowiedzieć.
Z ust Renée wyszło westchnienie. Poprawiła kosmyk włosów, który wyszedł z jej ciasnego koka. Kilka chwil wystarczyło, aby dowiedzieć się całej prawdy. Była to jakaś kłótnia małżeńska z kochankiem na czele. Nie wyobrażała sobie jak można upaść tak nisko i zdradzić swojego męża? Ona została nauczona tego, że nie powinno się robić takich rzeczy, że jest to wstyd i hańba dla całej jej rodziny. Uporała się z wszystkimi rzeczami dotyczącymi sprawy i wróciła do biura, gdzie zajęła się pisaniem sprawozdania z zgłoszenia.