Yvon Hennessy: Zbije Gienę w szczepionkę, ruszczkom.
- Postanowienie Noworoczne 2016.

Cytat :

ciężko byłoby oczekiwać gigantycznych przedramion, czy wyrzeźbionego kaloryfera. Zamiast tego posiada wiele pojedynczych fałdek, w których mógłby chować ciasteczka.

Cytat :

Był to jegomość wysoki, o kanciastym podbródku stworzonym do rozgniatania orzechów, bulwiastym nosie i kompletnym braku brwi. Roztaczał wokół siebie dziwną aurę która powodowała że Vlad samoistnie zacisnął pośladki. Osobnik w głupiej czapce stał metr od niego. Powoli odwrócił się w stronę wampira, na jego twarzy malowało się przerażenie.
- Niech zgadnę, uciekasz przed kimś? - Rzucił w jego stronę zatrzaskując drzwi.

Cytat :

Mężczyźni dyskutowali później przez dłuższy czas. Napoje powoli się kończyły. Jasnowidz oniemiał, gdy spojrzał na dno swojej filiżanki.
- Ja to pierdolę. - powiedział zrezygnowany. Vlad automatycznie nachylił się nad naczyniem, a gdy zobaczył fusy uformowane w męskie genitalia postanowił zażartować:
- No panie Bułhakow. To chyba nie pan będzie teraz pierdolił.

Karta Vlada 10/10

Zajebiście się pisze w tym temacie samemu ze sobą. XD

Żeby Vakel nie czuł się osamotniony w screenowaniu, wygrzebuję z dysku.

Pewnie myślałaś, że odpisałam ci w mieszkaniu.

&

GROŹNY PAN CZARNOKSIĘŻNIK Z ROSJI.

Cytat :

Tak więc do Ururu dosiadła się gromadka całkiem różnych od siebie dzieci. Jasnowłosy niski chłopiec wszedł pierwszy. Za nim ciemnoskóra dziewczynka z tysiącem drobniutkich warkoczyków we włosach, rudzielec o różowawej skórze i kruczoczarna o urodzie zachodnioazjatyckiej. Przywitali się z Ururu, po czym kontynuowali dalej swoją rozmowę o kartach czarodziejów. Znudziło im się to jednak. Ciemnoskóra dziewczynka postanowiła włączyć do ich kręgu Ururu.
- Jestem Kiki. A ty?

Cytat :

Dyrektor przemówił. Tiara zaśpiewała.

Karta Ururu 10/10

Vakel Bułhakow napisał:

Posłał szeroki, promienisty uśmiech swojej przesłodziutkiej, kochanej, pięknej na wszelkie możliwe sposoby...
...myśleliście, że Kaylin? Nie, uśmiech skierował się wpierw w stronę stojącej na biurku, wykurwiście wielkiej paprotki, o której krążyły legendy, że nabrała swojej masy dzięki temu, że Bułhakow składał jej ofiary ze słabszych uczniów. Zakładając, że w każdej legendzie znajdowało się to jedno, nawet malutkie ziarenko prawdy - wyjaśniało to dlaczego tak bardzo ją lubił.

Vakel Bułhakow napisał:

- Jestem spóźniony? - idąc w stronę biurka wyciągnął zdobiony, złoty zegarek kopertowy i aż złapał się za głowę. - A niech mnie, trzynaście sekund spóźnienia! Odjąłbym to sobie od wypłaty, ale zbieram na stojak na parasolki w kształcie nogi trolla. Mój brat się zaręczył, to będzie idealny prezent na ślub! Już widzę minę biedaczki, która postanowiła się wżenić w tą rodzinę... No! W takim razie - schował zegarek i przetarł rączki, odwracając się do malutkiej grupki zebranych - dzisiaj nie będzie zadania domowego. Na osłodę.

Kaylin Wittermore napisał:

Szybko jednak uśmiech zszedł z jej twarzy, gdy tylko usłyszała o braku pracy domowej. Spodziewała się tego po wszystkich nauczycielach, ale nie po nim. Kochała prace domowe, czemu jej to zrobił?
Uderzyła głową o ławkę wzdychając zawiedziona, jednak bardzo szybko się podniosła.

Ururu Marquez napisał:

Przewinęła się sprawa aktu urodzenia... Właściwie to go nie widział, ale dokładnie wiedział, co się tam powinno znajdować. I wiedział też co by było, gdyby jego mamusia była bardziej uległa... a mianowicie to milion imion i nazwisk po ojcu. Hiszpanie lubili szaleć. Ururu czasami zastanawiał się, jakby to było podpisywać się takim kilometrem. No i pewnie wtedy jego życie wyglądałoby zupełnie inaczej, według tej śmieszkowatej numerologii. Ale ok. Czas policzyć deltę z imienia.

KOLEJNA NUMEROLOGIA ROZJEBANA.

Mascius Malfoy napisał:

Nie sądził, że musiał dodawać coś w stylu "jestem super prefektem gad demyt, spóźniłem się to się spóźniłem, po co drążyć temat", bo każdy wiedział, że jest super prefektem.

Addyson Clemen napisał:

W końcu miała starszego brata, który często ją bił i musiała jakoś unikać jego ataków. Tanio skóry nie odda, a już na pewno nie pozwoli odgryźć sobie szyi.

Dzisiejszy dzień staje się coraz lepszy.

Osobisty zbiór perełek z konkursu fanfiction.

Ururu Marquez napisał:

- Wybacz, zamyśliłem się - odpowiedział. Następnie coś mu przyszło do głowy. Taki jeden zwykły wyraz. A raczej to nie wyraz.
Yolo.
Przeczesał dłonią włosy.
- Ostatnio mam tyle spraw na głowie... Tyle do zrobienia... Do przemyślenia... Zajmuje to każdą przestrzeń mojego umysłu... - zaczął.
- Czy mogłabym profesorowi jakoś pomóc? - spytała po chwili nieśmiało.
- Właściwie jest jedna rzecz, o którą mógłbym cię prosić... - podparł głowę na splecionych dłoniach wpatrując się w dziewczynę uważnie. Spojrzała na niego pytająco.
- Czym jest ta rzecz?
- Upadło mi mydło, mogłabyś je podnieść?

Ururu Marquez napisał:

Bułhakow w tym czasie delektował się ciszą zapinając guziczki. I tak wróci, pomyślał, po czym musiał mocno pochylić się do przodu, bo prawie wywalił się na krześle, na którym się lekko bujał. Musi w końcu sprawić sobie jakieś wygodniejsze. I mniej chybotliwe. Najlepiej takie z ciał mugoli i uczniów, którzy nie przyszli dzisiaj na lekcję.

Mascius Malfoy napisał:

“Fitzgerald,
Było ok. Jak chcesz to chodź dziś wieczorem do łazienki prefektów. Ściągniesz majtki i będziemy się całować. Ale jak nie, to nie.

Nie zależy mi,
Malfoy.“

Mascius Malfoy napisał:

“Ach ten Malfoy!”, pomyślał, machając piąstką w powietrzu. “Jak ja go nie cierpię.”

Kaylin Wittermore napisał:

Po każdej kłótni i sprzeczce, podczas których kieruję swoje kroki, dumna i pewna siebie, nawet nie zaszczycając go spojrzeniem, na legowisko ustawione już jakiś czas temu i kładę się udając, że śpię, przychodzi do mnie, pada na kolana i…
„Och tak, wyczesz mnie!”
Jego męskie dłonie wodzą po moim długim, zadbanym futrze, a szczotka zaczyna tonąć w nadmiernym, choć teraz naprawdę przyjemnym w dotyku owłosieniu.

Anastasia Fitzgerald napisał:

Kobiety. Masciusem wzdrygnęły konwulsje obrzydzenia.

Anastasia Fitzgerald napisał:

Pociągnął nosem i odważył się spojrzeć mu prosto w oczy.
Było coś niezwykle pociągającego w tych jego aryjskich rysach i zroszonych subtelną ilością zielonkawego żelu, blond włosach. W sumie to mógłby tak do niego brzydko mówić...może jeszcze trzymał gdzieś w szafie ten swój czarny, gruby pas? A gdyby połączyć te dwie czynności i...
Dosyć niespodziewanie, odgłos tuptania uświadomił im, że znęcona zapachem testosteronu i żelu do włosów postać, skradała się po schodach wieży. Któż to był?
Nie, żadne z nich nie zgadło. Ani napalona czwartoklasistka, ani dwójka lubujących się w kazirodztwie dorosłych mężczyzn. Pierwszą rzeczą jaką panowie zaś dostrzegli, była para miodowo-bursztynowych ślepi, zasnutych nutką goryczy i szaleństwa.
-Ururu...

TO NIE BRWI TO KREW WROGÓW.