Nareszcie udało mu się trafić i obezwładnić przeciwnika. Victor był niesamowicie zażenowany swoją skutecznością w tej walce, jednak nie był to czas ani miejsce, aby się nad tym zastanawiać. Rzut oka wystarczył mu, by ocenić, że obaj napastnicy zostali zneutralizowani. Podbiegł czym prędzej do swojego i założył mu kajdanki. Świetny wynalazek, swoją drogą. Po upewnieniu się, że zaaresztowany nie da rady nigdzie uciec - trudno z drętwotą, bez różdżki i w kajdankach coś zrobić - zamierzał skuć drugiego z napastników, ale w kobiecie stojącej obok tego drugiego czarnoksiężnika rozpoznał Sophię Templer, stażystkę z BUMu. Rzucił jej więc parę kajdanek, a sam pozostał przy swoim aresztancie, żeby w pełni upewnić się, że ten na pewno nie ucieknie. Jeśli zebrało się zbiegowisko gapiów, kazał im się wycofać na odległość co najmniej dziesięciu metrów. Następnie wyciągnął lusterko i powiadomił dowództwo o pojmaniu dwóch czarnoksiężników, którzy próbowali zaszkodzić na pokazie, jednocześnie wzywając wsparcie, by zabezpieczyć miejsce zdarzenia i przejąć zaaresztowanych. Zdarł ze swojego maskę i przyjrzał się jego twarzy, na wszelki wypadek. Zrobił to jednak tak, aby gapie nie mogli jej zobaczyć i rozpoznać sprawcy. Następnie, gdy drętwota zaczęła już puszczać, pomógł mu wstać i poprowadził go, oczywiście zmuszając go do pochylenia głowy, by jego twarz nie została sfotografowana, do umówionego miejsca, w którym w razie wypadku mieli przetrzymać zaaresztowanych ludzi do czasu przybycia transportu.
Liczył, że Sophia pomoże swojemu koledze z pracy. Victor sam chętnie rzuciłby finite na odrętwiałego BUMowca, ale był dalej od Sophii, a sam miał teraz na głowie tego czarnoksiężnika.