The member 'Ururu Marquez' has done the following action : Rzut kością

---

'KOŚĆ K20' : 14

Czar mu się udał. Elegancko zaczął badać korytarze. Jak na razie chyba nikogo nie napotkał, a kolejne dźwięki się nie pojawiały. Bardzo się to chłopcu nie spodobało.
Ururu nagle wzdrygnął się od nagłego uczucia zimna. Jego wzrok spoczął na Krwawym Baronie, który dzielnie bronił Lochów. Duchy dla chłopaka były całkiem fascynującymi tworami, nawet, kiedy przez niego przelatywały, chociaż najprzyjemniejszym doświadczeniem to nie było. Ciekawiło go też jak one odczuwają kontakt z materią... o ile w ogóle coś czują. Miał właściwie wiele pytań, ale mało kiedy nadarzała się okazja, żeby z jakimś pogadać dłużej. Duchy lubiły sobie pojawiać się i po chwili znikać.
Krwawy Baron uchodził za najmroczniejszą zjawę w całym Hogwarcie, chociaż aktualnie był dla Ururu jako mile widziana... postać. Uśmiechnął się do mężczyzny. Jego obecność dodała mu trochę otuchy w tym dziwnie cichym korytarzu.
- Wiem, że jest cisza nocna, lecz słyszałem pukanie do... drzwi, a zaraz po tym jakieś krzyki rozległy się na korytarzu. Czy nie widział pan, lub słyszał, czegoś dziwnego w tym rejonie? Muszę przyznać, że trochę mnie to... zaniepokoiło - powiedział Ururu. Nie wiedzieć czemu, ale traktował duchy jako pewnego rodzaju... dozorców? Opiekunów budynku? Chociaż w przypadku zagrożenia mogli pomóc tylko poprzez poinformowanie innych, czuł się przy nich bezpiecznie. Właściwie mało racjonalne jak na niego, ale jednak. Niektóre miejsca w Hogwarcie wyglądały, jakby chowały w sobie więcej groźnych stworzeń... które Ururu, jako poszukiwacz przygód oczywiście chciałby spotkać. Ale może jeszcze nie teraz. Czuł jednak, że jego umiejętności obronne nie były wystarczające, chociaż całkiem dobrze sobie radził z rzucaniem różnych zaklęć.
- Mógłbym... zobaczyć co jest za zakrętem korytarza? Chciałem tylko upewnić się, że nie ma tam niczego... czego nie powinno tam być - dodał. Ale właściwie czemu? Przecież podzielił się swoimi obawami z duchem, ten chyba powinien jakoś zareagować... No cóż, akurat do tego konkretnego ducha Rurek miał jednak nieco mniejsze zaufanie, niż do reszty. - Jak nic nie będzie to wrócę do dormitorium jak najszybciej, obiecuję.
Miał nadzieję, że szczerym zapewnieniem nie przysporzy sobie dodatkowych kłopotów. Naprawdę nie miał ochoty na kolejne ujemne punkty.

Baron nie brzmiał w żaden sposób groźnie, więc Ururu nabierał coraz więcej chęci na zobaczenie, co się dzieje za zakrętem.
- Niech się pan nie martwi, poradzę sobie - uśmiechnął się szarowłosy. W końcu znał wiele przydatnych zaklęć... może nie aż tak wiele, jakby chciał, ale niestety było zbyt wiele różnych ciekawych rzeczy do roboty, nie mógł tylko uczyć się nowych czarów.
Duch nawet pozwolił mu przejść. Nic, tylko iść. Chłopak wiedział, że w Hogwarcie podobno znajdują się naprawdę niebezpieczne rzeczy, ale z drugiej strony to było też jedno z najbezpieczniejszych miejsc na świecie. Cóż mu się może stać?
Posyłając Baronowi szeroki uśmiech i lekki ukłon wdzięczności, ostrożnie ruszył dalej trzymając różdżkę w pogotowiu. Postanowił również zabezpieczyć się, więc niemal od razu tknął siebie sosnowym patyczkiem używając zaklęcia kameleona.
Cóż takiego mogło się dziać, skoro umknęło to Krwawemu Baronowi, a usłyszał to szarowłosy Ślizgon?

The member 'Ururu Marquez' has done the following action : Rzut kością

---

'KOŚĆ K20' : 9

Barona cała sprawa przestała chyba interesować. Może i dobrze. Oby tylko nie przespacerował się do nauczycieli. Albo Malfoja.
Całkiem pewnym krokiem ruszył zaciekawiony, co tu się wyprawia. Chociaż przez całą rozmowę z Baronem, nic się nie wydarzyło... Ostrożnie wyjrzał za zakręt ściskając różdżkę w ręce. Był niewidzialny, ale przecież wciąż go było słychać. No i nie wiadomo, kiedy zaklęcie przestanie działać.
Ale dźwięk znowu było słychać. Na twarzy Ururu wykwitł kolejny uśmiech. Tym razem był pewny, że wszelkie zakazy są warte złamania właśnie teraz. W końcu miał dobre intencje, prawda?
Ruszył w kierunku kolejnego zakrętu. Pierwotnie chciał pobiec, ale nim wykonał pierwszy skok, przypomniał sobie o tym, jak bardzo w lochach niesie się hałas. Zdecydował więc po prostu szybkim krokiem przemieścić się w stronę zakrętu, aby tam również ostrożnie wyjrzeć i zobaczyć, co się działo. Różdżkę cały czas miał w pogotowiu, żeby rzucić jakieś Protego, czy coś.

Z sekundy na sekundę podniecenie rosło, chociaż i tak nie był tak nakręcony, jak na widok pająków. Ślizgonek zasuwał z gracją sarenki przez korytarze lochów. Usłyszał jakieś stukanie, więc postanowił ruszyć dalej, po schodach. Na parterze dostrzegł jedno światełko. Poza nim, było niesamowicie ciemno. Nawet nie zauważy, kiedy zaklęcie kameleona przestanie działać... to mu trochę nie było na rękę. Światełko stało sobie na drodze wyjściowej. Czy może to znak, żeby się wycofać? Gdyby tylko mógł dojrzeć, kto... lub co wytwarza to światło...
-Suspensorius - szepnął przykładając sobie różdżkę do skroni. Nie miał pojęcia, czy to zaklęcie było na tyle mocne, żeby pomóc mu w tej sytuacji, ale co szkodzi spróbować? Zawsze może postać jeszcze chwileczkę i zobaczyć, co się stanie.

The member 'Ururu Marquez' has done the following action : Rzut kością

---

'KOŚĆ K20' : 19

Aż się trochę wzdrygnął na to nagłe wyostrzenie zmysłów. Wilgoć, wietrzyk, listki... I nic poza tym. Kompletna cisza. Była to atmosfera tak relaksująca, że poczuł się w pewien sposób bezpiecznie. Nawet jeśli światełko niepokojąco unosiło się nad ziemią... i nie był do końca pewien, czy faktycznie to jakiś Lumos, czy nie. Stał tak obserwując je oraz korzystając z piękna chwili. Kiedy światełko ruszyło w pierwszej chwili wyciągnął różdżkę przed siebie, w razie czego, ale gdy skręciło, opuścił ją. Czyżby teraz będzie mu dane dostrzec jakąś postać? Czy to światełko faktycznie było samiutkie?
Coś go ciągnęło, żeby wrócić. Ale uczucie to słabło z każdym powiewem wiatru na buzi. W końcu za coś takiego mógł mu grozić najwyżej szlaban i utrata kilku punktów. Trudno. Życie. Przynajmniej tym razem zarobi je "słusznie".
Ruszył więc za światełkiem w stronę błoni, starając się zachować bezpieczną odległość kilku metrów.