Mascius lubił runy. Podobały mu się zarówno pod względem wyglądu i sposobu ich zapisywania, jak i ze względu na ich znaczenie i poniekąd tajemnicę, którą w sobie kryją. Nic zatem dziwnego, że uczęszczał na zajęcia, które o starożytnych runach traktowały.
Jako prefekt nie wypadało mu się spóźnić, gdyż on powinien świecić przykładem w większości kwestii dotyczących nauki w Hogwarcie, a więc także jeżeli chodziło o punktualność. Z drugiej jednak strony wiedział, że ma dość czasu, zatem nie spieszył się nazbyt szczególnie. Po drodze do sali uciął sobie jeszcze krótką pogawędkę z dwójką ślizgonów, którzy już od jakiegoś czasu próbowali go złapać i spytać odnośnie kilku kwestii, na które mógłby dać przyzwolenie. A jeżeli nie, to chociaż żeby przymknął oko, na ich całkowicie nieszkodliwe, jak zaznaczali wielokrotnie, przedsięwzięcie. Malfoy stwierdził, że się nad tym zastanowi, a oni podadzą mu więcej szczegółów, gdy będzie miał więcej czasu wolnego.
Czy zamierzał na to przystać? Trudno powiedzieć, chociaż można bardziej skłaniać się ku negatywnej odpowiedzi z jego strony. Chociaż, jeżeli okazałoby się to faktycznie nieszkodliwe a przy tym zabawne, lub chociaż interesujące na tyle, by przykuć jego uwagę, to kto wie. Niezbadane są wyroki Masciusa.
Do sali wkroczył raczej wolnym, lecz równym krokiem. Sylwetka wyprostowana, jakby połknął kij od szczotki. Otaczającą go aurę dumy i powagi dało się czuć niemal od razu. Popatrzył na obecnych w klasie wzrokiem, który w pierwszej chwili można było odebrać jako wzrok kogoś, kto ewidentnie czuje się lepszy od reszty. Skinął głową na powitanie i pozwolił sobie nawet na cień uśmiechu w kierunku Morrigan, jakby na potwierdzenie tego, ze ślizgoni czystej krwi trzymają się razem.
Zamiast jednak od razu zająć wolne miejsce, obojętnie które, gdyż jemu z kolei nie zależało na tym, aby zdobyć najlepsze miejsc w sali, udał się do upatrzonego już regału z książkami i stał przy nim przez jakiś czas, stukając opuszkami palców po grzbietach kolejnych tomiszczy, aż nie znalazł tego, który go interesował. Wyciągnął go i sprawdził jeszcze, czy jego zakładka dalej jest obecna. Oczywiście była, bo któż by się zabrał za czytanie tych ksiąg, prócz wybitnych moli.
Dopiero z książką w ręku zajął wolne miejsce. Na blat położył także podręcznik, jednakże nim nie zajmował się wcale. Otworzył swoją książkę w miejscu, w którym skończył ostatnio i rozsiadł się wygodniej, palcem szukając fragmentu, który skończył.
Niezbyt przejmował się tym, co się wokół niego działo. Nie z powodu swojego introwertyzmu, którego nie posiadał, gdyż jest on istotą zdecydowanie ekstrawertyczną. Nie, to było coś zupełnie prostszego. Najzwyczajniej w świecie nie czuł potrzeby, by odzywać się teraz do kogokolwiek, a też nie wyglądało na to, by działo się coś, co miało zwrócić jego większą, na tę chwilę, uwagę.

Trudno było powiedzieć, czy lektura, którą czytał Mascius była ciekawa. Na swój sposób pewnie tak, chociaż gdyby ktoś go zapytał o zdanie, to chłopak odpowiedziałby, że czyta ją bardziej z przyzwyczajenia, niż z ciekawości. Po prostu zawsze kończył to, co zaczynał. I tylko dlatego, że nie była to porywająca książka, nie przeszkadzało mu nazbyt to, że nie mógł się skupić wyłącznie na niej, gdyż w sali nie panowała cisza idealna. W głównej mierze dzięki gryfonce, która bez wątpienia była jedną z głośniejszych osób tutaj obecnych.
Anastasia Fitzgerald. Tak, była mu znana. Rozmawiali nawet raz czy dwa. Z tego co Mascius zapamiętał, wykazywała się całkiem niezłym pomyślunkiem i była osobą na tyle interesującą, by poświęcił jej więcej czasu niż to było konieczne. Czy to jednak oznaczało, że mogą się uważać za psiapsiuły od serca? Zdecydowanie nie, chociaż dziewczyna była na dobrej drodze ku temu, aby zyskać jego uwagę. A to już było coś. Niemniej wyglądało na to, że ona z kolei postrzegała ich relację zupełnie inaczej, stąd też jej słowa. Dość niefortunne, trzeba było oddać i nie do końca na miejscu, niemniej można było jej oddać, ze przynajmniej jest bezpośrednia.
Malfoy oderwał wzrok od stronic książki i zerknął w jej kierunku. Jedna brew uniosła się nieznacznie ku górze.
- Panna Fitzgerald chyba się nieco zapomniała. - Rzekł spokojnym tonem. - Jeżeli masz jakiś problem, możemy się nim zająć po zajęciach. - Dodał i wrócił do czytania.
Jeśli ktoś uważał, że Mascius zareaguje bardziej... dosadnie, to się niestety trochę przeliczył. Takie reakcje towarzyszyły mu mniej więcej do piątego roku. Później już zdecydowanie wydoroślał i w bardziej wyrafinowany sposób pokazuje innym, gdzie ich miejsce. I chociaż teraz nie było to jego intencją, to jednak gdy tylko wypowiedział ostatnie zdanie, nad jego głową powinien pojawić się transparent, gdzie wielkimi literami raziłby w oczy napis: "Prefekt Naczelny", aby tylko oddać jeszcze większy wydźwięk jego słowom.
Przeczytał jeszcze pół strony swojej książki, zanim zdecydował się znów zerknąć na osoby znajdujące się w sali. Nowa przedstawicielka gryfonów nie przykuła jego większej uwagi, natomiast Morrigan już tak. Ostatnio pięknie go zgasiła przy rozmowie w dormitorium. I chociaż Mascius żachnął się i prychnął, w środku czując nieprzyjemną szpilę, to jednak musiał jej oddać, że to w jaki sposób go wyautowała, niewątpliwie był piękny.
Przez chwilkę zastanawiał się nad tym czy nie lepiej dać sobie spokój, jednakże szybko uznał, że nie, nie lepiej.
- Słyszałem, że podczas ostatniego treningu prawie spadłaś z miotły, Black. - Rzucił w stronę ślizgonki, nie odrywając wzroku od książki, chociaż nie skupiał się na tym, co czyta.
Jego twarz pozostała niezmienna, ale w środku uśmiechał się chytrze, szykując już kolejne odpowiedzi na jej słowa.